Makaken en praalwagens
Door: Michael, Jiska en Bobbi
Blijf op de hoogte en volg Michael, Jiska & Bobbi
16 Juli 2014 | Japan, Kyoto
Na een lunch vlakbij Arashiyama Station, steken we de Togetsukyo brug over, op weg naar het Monkey Park op de berg aan de andere zijde van de Kawa rivier. We beklimmen het pad naar boven met wat gesteun, gepuf en geblaas. Wat is het hier heet! Gelukkig zijn we voorzien van veel water en staat er hier en daar een waaier langs het pad die ons koele lucht toeblaast. Als we bijna boven zijn, komen we de eerste Japanse makaken al tegen. Ze hebben een achtergelaten flesje water gevonden bij een bankje. Het blijft onbegrijpelijk dat mensen hun troep laten rondslingeren met dieren in de buurt. En dat terwijl er voor ons tot nu toe bijna geen zwerfvuil te vinden is geweest in Japan! De makaken weten er in ieder geval wel raad mee. Ze rennen met de buit het bos in.
De opzet van het park is dat de makaken vrij zijn om te gaan en te staan waar ze willen. Er is geen omheining om het park. De apen lopen dus links en rechts aan je voorbij of liggen loom in de schaduw te slapen en elkaar te vlooien. Naast de makaken blijkt ook het uitzicht over Kyoto de moeite van de klim waard. Als Bobbi de apen graag wil voeren, worden we gewezen op de kooi die bovenop de berg staat. Vanuit deze kooi is het mogelijk om de loslopende apen appeltjes en pinda's te voeren. Erg verfrissend dat nu eens de mensen gekooid zijn, in plaats van de dieren! Bobbi vindt het prachtig als de makaken het voer zachtjes uit haar handen pakken. De kleine aapjes zijn natuurlijk favoriet, maar worden duidelijk verjaagd voor de grotere makaken als er echt een serieuze portie voer in beeld komt. Na een tijdje besluiten we terug te gaan naar het huisje om ons op te frissen voor vanavond.
Na een frisse douche gaan we met de metro terug naar de wijk waar de avondactiviteiten van Gion Matsuri plaatsvinden. Bobbi heeft aan kimono aangetrokken. We besluiten niet de hoofdstraat in te gaan, maar de praalwagens in de kleinere straatjes op te zoeken. We komen terecht in de wijk waar van oudsher de verkoop van kimono's plaatsvindt. Ook vanavond hebben de winkeltjes yukata's, waaiers en slippers uitgestald, afgewisseld met eetkraampjes en drankverkoop. Het lijkt wel een beetje op onze Koningsdag. Voor Bobbi zoeken we nog en mooie waaier voor bij haar kimono uit. We gaan ook op zoek naar een traditionele bloem voor in haar haar, maar al snel blijken die nogal kostbaar. Als we staan te twijfelen, komt een van de winkeldames naar ons toe om te helpen. Ze legt uit dat Bobbi een winterkimono aan heeft en vraagt of de bloem voor Bobbi bestemd is. Als we haar uitleggen dat dat het geval is, maar dat de prijs te hoog is, schuifelt ze glimlachend weg om na overleg met de bazin terug te komen met een nieuw aanbod. We mogen hem voor de helft van de prijs meenemen! Bobbi is natuurlijk helemaal blij en de dame straalt als ze verlegen arigato tegen haar mompelt. Nu is haar Japanse outfit elemaal compleet!
In de straten zien we verschillende praalwagens, versierd met lampions. Er wordt traditionele muziek gespeeld en rondom de wagens gebeurd er van alles. We eten wat bij verschillende kraampjes. Vooral de yakitori valt goed in de smaak bij Bobbi! Opnieuw zijn de straten gevuld met mensen in yukata. Het is een leuke sfeer en we vermaken ons prima. Omdat we morgen op tijd bij de processie willen zijn, taaien we om 9 uur af en keren we terug naar ons huisje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley