Gion Matsuri: Yoiyoiyama

Na een goede nachtrust op de futons, worden we geroepen voor het ontbijt. Opnieuw staat er een prachtig gedekte tafel voor ons klaar met een traditioneel Japans ontbijt. Geen broodje kaas voor ons dus, maar een ontbijt met onder andere rijst, vis, ei, soep en een kookplaatje met het regionale gerecht hoba misu. Dit is een gefermenteerde sojapasta gebakken op een magnoliablad en echt heel lekker! We moeten er niet aan denken om iedere dag op te staan met een warme hap, maar vandaag hebben we heerlijk ontbeten. En bovendien hebben we veel respect gekregen voor het eten op de knieen. Na twee maaltijden zittend op de grond (afgewisseld in alle voor ons mogelijke posities) piept en kraakt ons lijf als we weer opstaan.

Na het ontbijt nemen we afscheid van de gastvrouw met een welgemeend arigato gozaimas en lopen we bepakt en bezakt naar het station, waar de trein naar Kyoto vertrekt. De treinrit van Takayama naar Nagoya is prachtig, door een landschap van bergen en meren, via groene heuvels en dorpjes en uitgestrekte rijstvelden. In Nagoya stappen we over op de shinkansen en in Kyto aangekomen volgt er nog een kort traject met de metro voordat we zijn gearriveerd in het buurtje waar we de komende vier dagen ons thuis zal zijn. We verblijven in een traditioneel huisje in een volksbuurtje. We moeten even zoeken naar ons nieuwe thuis. De dame van het koffiehuis (en zo blijkt later, onze overbuurvrouw) zet ons nog even op het verkeerde been door ons naar een volgende straat te verwijzen. Maar uiteindelijk vinden we het doodlopende steegje waar ons stulpje in verborgen is. Wij worden hartelijk begroet door onze nieuwe buurvrouwen en zijn direct enthousiast over ons huisje, dat de naam Iho-an heen. Het traditionele huisje heeft twee verdiepingen en alles wat we nodig hebben is er te vinden. Zelfs een wasmachine, zodat we de vuile was de komende dagen kunnen tackelen!

We settelen ons een beetje en besluiten dan dat het tijd wordt voor een middagje zwembad. Thuis hebben we al op internet ontdekt dat we bij het Kyoto Brighton Hotel een frisse duik kunnen nemen. We besluiten er heen te wandelen door de tuinen van het Imperial Palace. Dat blijkt nog een flinke tippel, maar we worden beloond met een heerlijk koele duik op het dakterras. Hier vermaken we ons wel even! Na het zwemmen besluiten we een kijkje te gaan nemen bij de avondactiviteiten van het Gion Matsuri, het festival dat de hele maand juli wordt gevierd in Kyoto. Op 17 juli (overmorgen) vindt de grote optocht plaats en de drie avonden voor de optocht worden de praalwagens al in de straten vertoond, versierd door verlichte lampions. Vanavond is het Yoiyoiyama. Er is van alles te doen en te zien op straat.

We worden door de taxi afgezet bij een groot kruispunt, vanaf waar de hoofdstraat is afgezet en er langs de straat veel etenskraampjes en spelletjes zijn opgesteld. Veel bezoekers zijn gekleed in prachtige yukata's en kuieren al etend, pratend en waaierend over straat. Er worden ook waaiers op straat uitgedeeld. We zien ook veel kindjes in mooie kleding. We struinen de straat af en eten lekkere hapjes bij verschillende kraampjes. Bobbi is gek op het geschaafde ijs met limonade dat veel wordt verkocht. We kijken bij de kraampjes en natuurlijk doet Bobbi ook mee aan een paar spelletjes. Het lijkt wel een beetje op onze koningsdag. Zo vangt ze kleine gekleurde bolletjes met een schepje van een dun vliesje. Breekt het vliesje, dan is de beurt over. We zien ook hetzelfde spelletje, maar dan met goudvissen en een spelletje waarbij er heremietkrabbetjes worden gevangen. Bobbi doet ook mee aan flipperen en aan het vissen van een zakje met leuke inhoud. We vermaken ons prima. De sfeer is gezellig en iedereen om ons heen heeft het duidelijk naar zijn zin.

Als het tijd is om naar huis te gaan, nemen we de metro. Ook ondergronds is het een mooi schouwspel omdat veel mensen mooi gekleed zijn. We zullen morgenavond op zoek gaan naar de praalwagens in de kleinere straatjes. De verschillende praalwagens vertegenwoordigen wijken in Kyoto en iedere wijk toont zijn praalwagen tijdens de dagen voor de optocht in de eigen wijk. We kijken er nu al naar uit!