Shoppen, Shinto en Sushi!

Na een korte nacht voor Mike (de wedstrijd Nederland-Argentinie werd hier vannacht vanaf 5.00 uur uitgezonden), slapen we wat langer uit op de tweede dag in Tokyo. Daarna halen we lekkere broodjes bij het supermarktje vlak bij ons hotel. Bobbi kiest een broodje uit met groente en een worstje, dat haar heel goed bevalt. Erg leuk om de vele bentoboxen in de winkel te bekijken. In de bentobox (voor de lunch) is vaak een complete maaltijd verpakt. Het ziet er allemaal goed uit.

Daarna gaan we met de metro naar het TMG-gebouw (Tokyo Metropolitan Goverment Building). Vanaf de 45e verdieping van dit overheidsgebouw heb je een mooi uitzicht over de stad. In de verte zien we zelfs Mount Fuji-san al. We vermaken ons ook even in winkeltjes die allerlei kleine spulletjes verkopen en kunnen het niet laten om Star Wars lightsaber chopsticks te kopen. Bij een speciale printer laten we een mooie sleutelhanger voor Bobbi maken: een gelukspoesje met het gezicht van Bobbi erop geprint. Erg grappig!

Onze volgende stop is Shinjuku. We nemen opnieuw de metro, nu naar Omote-Sando Station. De metro's rijden hier op de minuut nauwkeurig. Daar kunnen we in Nederland nog wat van leren. Precies op de aangekondigde tijd komen de metro's steeds in beweging, op ieder station weer opnieuw. Daar moet een grondige discipline achter schuilen. Die discipline is ook zichtbaar in de metro. Vrijwel iedereen is druk met zijn of haar telefoon bezig, maar bellen in de metro is uit den boze. En dat geldt ook voor eten en drinken. Je ziet het dan gewoon ook helemaal niet gebeuren. We zien wel regelmatig iemand rustig een dutje doen tussen al het in- en uitstap geweld. Op de een of andere manier worden de ogen altijd weer op tijd geopend om bij de juiste halte uit te stappen. Op het station kopen we wat heerlijke macarons in prachtige kleurtjes. Ieder met een eigen smaak. Bobbi smult ervan, terwijl wij een bakkie koffie / thee nemen op een "Frans" terras onder de grond :-).

Omote-sando is een grote winkelboulevard die wel een beetje aan de Champs-Elysees in Parijs doet denken. Alle designers lijken hier vertegenwoordigd, maar er zijn ook laagdrempeligere winkels te vinden, zij het altijd in een speciale uitvoering. Zo is ook de grootste winkel van Kiddyland hier gevestigd. Een speelgoedwinkel met maar liefst 5 verdiepingen! We vermaken ons er prima met het bekijken van al het (voor ons) bijzondere Japanse speelgoed. De bovenste verdieping is volledig gewijd aan Hello Kitty. Een paradijs voor een klein meisje, natuurlijk! Op de 3e verdieping vermaakt pappa zich dan weer prima. Hier is namelijk het jongensspeelgoed te vinden: een etage vol actiefiguren, electrisch en op afstand bestuurbaar speelgoed. Bobbi heeft vooral lol om een enorme tarantula die je door de kamer kan sturen voor het betere schrik- en fobiewerk.

Via Omote-Sando lopen we naar Takeshita-dori. Dit is de smalle winkelstraat in Harajuku waar met name op zondag veel jeugd in cosplay te vinden is. De straat is gevuld met kledingwinkeltjes met de meest uiteenlopende stijlen, van neonkleurige pettycoats tot victoriaanse jurken.... hier is van alles te vinden. We zien gothics en lollita's, maar vooral veel schooluniformen. We maken een stop bij de Tamagotchi-winkel, waar we de thuis al beloofde Tamagotchi met een kleurenscherm op de kop tikken. Een ei hoort erbij?

Bij een bezoek aan Takeshita-dori hoort het verslinden van een crepe. We vinden een leuk kraampje, waar de crepes in kleurige plastic modellen in de etalage staan. We verbazen ons keer op keer weer over deze plastic modellen. Van een afstandje niet van echt te onderscheiden en met veel oog voor detail afgewerkt. En voor ons reuzehandig als het menu alleen in Japans is geschreven! Ook nu weer kan Bobbi heel gemakkelijk zelf een favoriet uitkiezen. Het wordt een crepe met aardbeien en (hoe kan het ook anders) veel slagroom en chocola.

Takeshita-dori eindigt bij het Yoyogi-koen. In dit park ligt de Meji-jingu. De Meji-schrijn is een Shinto-heiligdom. Shinto is een Japanse religie met duidelijke verbanden met de natuur. Het boeddhisme en shinto loopt overigens vaak een beetje door elkaar heen. In veel shintoschrijnen is ook een boeddhistisch altaar te vinden en bepaalde gebruiken worden in beide geloven uitgevoerd. Het Meji-complex is ruim opgezet en een stuk rustgevender dan de Senso-ji in Asakusa. We nemen hier even de tijd om uit te rusten van de lange wandeling. Daarna lopen we rond in het complex. Bobbi weet ondertussen al goed hoe je je moet reinigen voordat je de tempel binnengaat. Met een houten lepel giet je eerst water over je linkerhand, dan over je rechterhand. Daarna spoel je met water uit je linkerhand je mond/gezicht schoon en tenslotte giet je nog wat water over je linkerhand. We kopen ook hier een omamori en een plankje waarop je een wens kunt schrijven. Dit plankje wordt aan rekken bij het altaar gehangen. Bij het altaar bewijzen we respect door wat muntjes in de bak te werpen, twee keer te buigen, twee keer rustig in onze handen te klappen en daarna nog een keer te buigen. Het Shinto-geloof blijkt veel rituelen te kennen.

Ondertussen breekt de avond aan en is het tijd om een restaurantje op te zoeken. We besluiten met de metro naar de Shibuya crossing te gaan. Dit is het drukste kruispunt van Tokyo. Binnen no-time stromen de zebrapaden vol als de stoplichten op groen gaan. Een ware kakafonie van auto's, voetgangers en veel neonreclames. In het Marks City Building zoeken we het sushi-restaurant Sushi-no-Midori op. Er staat een flinke rij en na een nummertje te hebben getrokken blijkt dat we over 40 minuten aan de beurt zijn. Deze tijd vullen we door een kop koffie te halen bij de Starbucks om de hoek. Het restaurant schijnt de wachttijd waard te zijn, dus we wagen het erop. Als we aan de beurt zijn, worden we bij binnenkomst ontvangen door een luid welkom van de sushikoks. Dankzij de menukaart met plaatjes (wat een uitvinding) en de vertaling door de vriendelijke buurvrouw aan het tafeltje naast ons, lukt het om heerlijke sushi te bestellen. We smullen! Ook Bobbi zit heerlijk te smikkelen van haar komkommer sushirolletjes, kommetje rijst en misosoepje. Na een kopje groene thee (volgens geheel niet-japans gebruik na de maaltijd in plaats van ervoor en/of tijdens), keren we voldaan terug naar het hotel. Tokyo bevalt ons prima. Een fijne stad om te verblijven. Morgen is het helaas alweer onze laatste dag hier!