Na regen komt zonneschijn

Vandaag laat het (al enkele dagen geleden voorspelde) slechte weer van zich horen en zien. We worden gewekt door het tikken van de regen op het dak van onze camper en door onweer. Zo ontdekken we direct een lekkage in het dak. De vloer is al vrij nat geworden, maar gelukkig is dit snel opgelost met behulp van onze voorraad theedoeken. We besluiten z.s.m. op zoek te gaan naar beter weer. We ontbijten vorstelijk in een leuk eettentje in Port Campbell en rijden daarna (nog steeds in de regen) richting Grampians NP. We besluiten van de geplande route af te wijken door het laatste stuk van de Great Ocean Road af te snijden en direct binnendoor over te steken naar dit nationale park.

Wanneer we de Grampians naderen, stopt het met regenen. We lijken voor het geluk geboren tijdens deze vakantie! In de Grampians vinden we hoge bergen met veel woud en opmerkelijke rotspartijen. Wanneer we in het centrum van de Grampians (bij het plaatsje Halls Gap) aankomen, zoeken we eerst een camping op. Dit blijkt een wijs besluit, want op deze manier veroveren we precies het laatste beschikbare plaatsje op de plaatselijke camping. Het is het weekend van Labour Day en dus is het erg druk met bezoekers uit Melbourne en omstreken die dit lange weekend op de camping vieren. Het is dan ook een gezellige bedoening op de camping, met veel gezinnen en familieherenigingen. Al snel blijkt dat familie hier vaak ver van elkaar verwijderd woont en elkaar 'in de middle' treft op een camping.

Nadat we ons plekje hebben veilig gesteld, gaan we op weg naar the Balconies. Via een mooie wandeling komen we bij dit uitzichtpunt dat het mogelijk maakt om over de hele vallei uit te kijken. Wanneer we aankomen en over de rand kijken, zien we echter niet meer dan dichte mist in het dal hangen... mooi geen uitzicht voor ons, dus. Tot onze verbazing trekt de mist echter binnen 5 minuten helemaal weg en kunnen we alsnog van de vergezichten genieten. Het zonnetje begint zelfs weer te schijnen!

Op de mooie bergweg van en naar de Balconies, zien we onze eerste wilde kangoeroes. Ze stuiteren door het bos of staan zelfs rustig aan een blaadje te knabbelen langs de weg. Ze maken zich niet druk om deze toeristen die opgewonden naast hen staan te stuiteren.... Als het ze uiteindelijk te gek wordt, hoppen ze gewoon rustig verder het bos in.

's Avonds wordt de 'barbie' weer aangestoken voor een lekkere hamburger van de grill. Op het veldje naast de camping zien we weer een paar (erg grote) kangoeroes grazen. Waren we eerst nog wel bang dat we Australie misschien zouden verlaten zonder wilde kangoeroes tegen het lijf te zijn gelopen... hier zijn ze in overvloed te vinden!