In de waan van MacLeods Daughters

Halls Gap blijkt een leuk plaatsje en the Grampians een indrukwekkende omgeving. We hadden dus best nog een nachtje extra in dit gebied willen blijven. Helaas is er geen plaats meer op de camping vrij vanwege het drukke weekend en trekken we dus weer verder. Maar niet voordat we eerst het Grampians NP nog wat beter hebben bekeken.

We maken een (zware) wandeling naar de MacKenzie Falls. Deze watervallen zijn in een diep dal te vinden. Je begrijpt het al... de heenweg ging lachend... de terugweg iets minder vitaal met Bobbi in de drager op de rug van pappa. Pappa heeft even aan de beademing moeten liggen toen we de top weer bereikt hadden. De 'barre' tocht bleek echter al snel de moeite waard. De waterval is geweldig. We genieten een tijdje bij de waterhole onder aan het watergeweld (en niet in de laatste plaats om wat moed te verzamelen voor de terugweg stijl omhoog). We hebben opnieuw veel geluk met het weer. Na een korte regenbui vanochtend, schijnt de zon tijdens onze wandeling.

Op de terugweg zien we weer kangoeroes. Mike begint een echt 'rangers'-oog te ontwikkelen voor wildlife. Hij merkt het al snel op als er beestjes in de buurt te vinden zijn, ondanks de schutkleuren. Jiska moet, ondanks de aanwijzingen van Mike, vaak nog een tijd turen voordat er eindelijk wat door haar wordt ontdekt tussen de bomen.... zelfs al staat het beste beest op slechts twee meter afstand.

Daarna rijden we via de zuidzijde van het park terug naar de kust. Dit gebied is droger en geeft een goed beeld van de uitgestrekte gebieden in het binnenland. De eenzame boerderijen en mijlenverre uitzichten doen denken aan Drovers Run van MacLeods Daughters. Ook hier valt weer genoeg te beleven onderweg. We zien wilde emu's (een soort struisvogels) in het dorre landschap voortsukkelen en ontdekken een ware plaag aan kakatoes en gaja's. Het gebied rond een van boerderijen wordt dichtbevolkt met deze leuke schreeuwlelijkerds....

Wanneer we weer wat meer terugkeren in de bewoonde wereld, maken we een stop bij de MacDonalds. Ieder dorp met enig bestaansrecht heeft hier overigens een MacDonalds, KFC/Red Rooster en Hungry Jacks. Mocht je je afvragen wat Hungry Jacks is..... zo heet de Burger King hier! Bobbi is helemaal blij met haar Happy Meal en natuurlijk met de bijbehorende speeltuin! Deze speeltuin bestaat uit een ingewikkeld labyrint van opeengestapelde dozen, gangen en glijbanen. De droom van ieder klein meisje. Bobbi klimt dan ook direct dapper helemaal omhoog.... om zich vervolgens te bedenken dat ze niet meer naar beneden durft! En ja hoor.... het blijkt echt niet anders te kunnen. Mamma moet zich 3 verdiepingen omhoog wurmen door allerlei kleine hoekjes en gangetjes om onze kleine prinses uit haar 'toren' te bevrijden. Ochtendgymnastiek is er niets bij!

Bobbi is trouwens helemaal gek op speeltuinen. Gelukkig heeft ieder dorp (soms maar 10 huizen) ook minstens 1 speeltuin. Wanneer Bobbi onderweg vanuit de camper een speeltuin in het oog krijgt, krijgt pappa direct de opdracht 'Stoppen met rijden, nou pap! Is speeltuin!'. Gelukkig krijgt ze meer dan genoeg gelegenheid om zich uit te leven op schommels, wipwaps en klimrekken op alle campings die we aandoen!

Onze eindbestemming van vandaag is Mount Gambier. Bij dit plaatsje ligt het Blue Lake. Een opmerkelijk kratermeer vanwege de blauwe kleur die het krijgt in de zomermaanden. In de maand november verandert de kleur van het meer in enkele dagen van grijs in de winter naar helder blauw in de zomer. Onze camping ligt direct naast het meer, waardoor we na een korte wandeling langs de oever van het meer staan en ontdekken dat de kleur inderdaad erg opmerkelijk is. Een mooi contrast met de felgroende beplanting op de steile oevers van het kratermeer.

's Avonds slaan we nog wat proviand in bij Coles (vergelijkbaar met Woolworths, oftwel Appie Heijn in Holland) en nemen we via Skype contact op met het thuisfront. Opa Jan (Baab) is vandaag jarig en moet natuurlijk online gefeliciteerd worden. Bobbi vindt het keer op keer erg leuk om met haar opa's en oma's op het beeldscherm te kletsen en geeft ze allemaal opdrachten om voorwerpen uit hun huis te laten zien. Ook Wessel moet even in beeld komen. Toch begrijpt ze niet zo goed waar de opa's en oma's nu opeens vandaan komen.... wantrouwend kijkt ze ook achter de laptop waar opa en oma zijn.....