Een bijzonder vliegavontuur

's Morgens worden we tijdens ons ontbijt nog steeds vergezeld door de koala's in de eucalyptusbomen om ons heen. Terwijl wij een crackertje kaas wegwerken, kauwen zij loom op een paar blaadjes of hangen gewoon lekker een beetje te luieren tussen de takken. Het weer is vandaag opnieuw goed (ondanks de slechte voorspellingen) en we laten de pluizige beertjes achter ons om de Great Ocean Road weer op te draaien. Vandaag rijden we langs een aantal hoogtepunten van de beroemde kustweg. Onze eerste stop is in Apollo Bay, een leuke badplaats. Daar halen we een lekker bakkie leut en slaan we aan het shoppen. Winkeltjes vol hippe "surfwear" genoeg hier...... We verwennen onszelf met nieuwe slippers, t-shirts en ander leuk spul. Bobbi scoort een paar nieuwe havaiana's en vindt het echte prinsessenslippers!

Wanneer we de kust een beetje verlaten en de weg volgen door het Great Otway NP, maken we een mooie wandeling door het regenwoud (Maits Rest Walk). Net als in het Minnamurra Rainforest zien we hier veel hele oude, dikke en hoge bomen en vooral ontzagwekkend veel varens die een prachtig bladerdak boven het wandelpad vormen. Bobbi maakt (net als pappa en mamma) regelmatig foto's van al het moois. Dat doet ze door stil te staan, heel serieus te kijken, een van haar twee ogen dicht te knijpen, twee vingers tegen elkaar aan te duwen en heel hard 'tlit'(= klik) te roepen. Pappa en mamma moeten ook regelmatig even poseren voor deze foto's en daarna het denkbeeldige resultaat bewonderen.

Op de weg naar de Cape Otway Lighthouse ontdekken we tal van koala's in de bomen. Natuurlijk vinden we het ook dit keer weer leuk om de schattige diertjes uitgebreid te bewonderen. Hier ontdekken we ook dat koala's best van zich kunnen laten horen. Met veel lawaai laat een van de koala's helemaal bovenin de boomtoppen weten waar hij te vinden is.

Rond een uur of 3 naderen we de beroemde Twelve apostles. Dit zijn 8 mooie rotspartijen van limestone midden in de golven langs de kust. Oorspronkelijk waren dit grotten in de hoge cliffen, die door erosie tot bogen zijn afgesleten, waarvan na ineenstorting deze rotsen alleen nog resteren. Er waren er aanvankelijk 9 te bewonderen, maar in 2005 is een van hen, the needle, ingestort. De verwachting is dat er nog meer zullen volgen in de toekomst door verder toedoen van erosie. Het is een prachtig gezicht als je de rotsen achter elkaar langs de kust met hoge kliffen in het blauwe zeewater ziet liggen.

Voor zover bekend zijn er overigens nooit 12 rotsen geweest. Mocht je je daardoor afvragen waarom 9 rotsen ooit naar de 12 apostelen zijn vernoemd.... voorheen werd dit stuk van de kust 'Sow and Piglets' genoemd. De plaatselijke overheid bedacht zich in de jaren '50 echter dat dit niet zo'n aantrekkelijke naam was voor hun toeristische topattractie en heeft het gebied omgedoopt tot 'The twelve apostles'. Door erosie kunnen er echter ook weer nieuwe apostelen ontstaan uit de huidige rotsen. Er is dus nog hoop! Wellicht dat de twaalf apostelen ooit toch nog eens herenigd worden.....

We besluiten een spectaculair uitzicht op deze beroemde apostelen te regelen. We gaan met een helikopter over het gebied voor een mooi zicht op dit bijzondere stuk kust. Bobbi is dolenthousiast wanneer wij het helipath naderen en er helikopters op en af vliegen. Ze vindt het prachtig! Ze roept & wijst naar de helikopters en verzoekt om een wit exemplaar. Het wordt een gele.....

Wanneer we in de helikopter plaats nemen, wordt ze er toch even stil van. De koptelefoon is natuurlijk erg interessant. Vooral wanneer ze ontdekt dat ze door de microfoon kan praten met pappa, mamma en de piloot!

Mamma zit voorin. Pappa en Bobbi nemen op de achterbank plaats en voordat we het weten stijgen we op! Het zicht is zelfs nog boven onze (toch al hoge) verwachtingen spectaculair. De piloot laat ons weten dat er vandaag prima zicht is en erg weinig turbulentie. Alweer geluk, dus! Naast de apostelen, zien we ook de (ingestorte) London Bridge, Loch Ard Gorge, Horseshoe Bay, the Grotto en veel mooie baaitjes, die vanaf het land niet zichtbaar zijn. Volkomen tevreden stappen we 20 minuten later uit. Bobbi glimt van oor tot oor en vraagt of we nu 'nog een keer in die witte helikopter' gaan vliegen.

We besluiten dat het tijd is voor een versnapering. Bobbi maakt een zak echte Aussie snoepjes buit ('Snakes': hoe kan het ook anders?), die vervolgens niet meer uit haar grijpgrage klauwtjes te krijgen is....

Na het prachtig zicht vanuit de lucht, bekijken we de apostelen ook nog vanaf de grond via de boardwalk. Ook dit is weer schitterend, vooral omdat de zon al een beetje zakt. Het is hier in Australie allemaal goed geregeld voor de bezoekers. Ieder gebied is voorzien van look-outs en boardwalks, zodat je optimaal zicht hebt op het moois om je heen.

We sluiten de dag af op de plaatselijke camping in Port Campbell., waar we opnieuw op het strand genieten van een mooie zonsondergang met veel avondrood.