Pinguin Parade

Tidal River heeft ons hart veroverd! Het is een bijzondere plek met een ontzettend ontspannen sfeer. Met enige tegenzin pakken we dan ook 's morgens onze spullen weer in om op weg te gaan naar Phillip Island.

We besluiten om ons bezoek aan Wilsons Promontory af te sluiten met een wandeling naar een van de stranden van dit mooie nationale park. Bobbi stapt weer enthousiast in de rugdrager en we zetten koers naar Darby Beach. Tijdens deze wandeling van ongeveer een uur, zien we opnieuw verschillende opvallende vogels. Wanneer we op het strand aankomen hebben we het rijk helemaal voor onszelf. Alleen op de wereld lijkt hier van toepassing. We worden slechts vergezeld door wat (luidruchtige) zeemeeuwen.

Bobbi vindt het helemaal geweldig op dit strand. Ze vermaakt zich erg goed met het verzamelen van steentjes en schelpjes, die ze samen met mamma in kringetjes legt en daarna weer door de war schopt.

Op de terugweg zien we enorme mieren op het pad lopen. Ze zijn druk in de weer met het verplaatsen van takjes, blaadjes, e.d. die soms wel 4 maal hun eigen formaat zijn. Indrukwekkend, maar toch krijgen we er de kriebels van en besluiten we snel door te lopen.

Dan begint onze rit naar Phillip Island. Dit is een door een brug verbonden eiland in dezelfde baai als Melbourne. Ook op dit eiland is een keur aan wildlife te vinden, zo schijnt. We besluiten na aankomst direct onze eerste stop te maken bij het Koala Sanctuary. Dit is een park, waarin de koala's vrij leven en geobserveerd kunnen worden vanaf hoge boardwalks.

Bij binnenkomst staat ons een blijde mededeling op te wachten. Een bord meldt ons dat er copperhead snakes in het park zijn gesignaleerd. Hoewel we weten dat deze dieren erg schuw zijn en de kans dat je er een tegenkomt erg klein is, bekijk je je omgeving na zo'n bericht toch wat nauwkeuriger (lees: angstiger).

Op de boardwalks voelen wij ons echter direct weer veilig en spotten we zowaar direct de eerste koala. Bobbi is door het dolle heen. Ze vindt de 'wowala's' heel lief. Ze vliegt de boardwalk over van de ene teddybeer naar de andere. Het resultaat hiervan is dat ze na 10 minuten uitgeblust in haar buggy zakt en een tukkie gaat doen.... In het park zien we verder nog wallibies, kookaburra's en andere mooi gekleurde vogeltjes.

Na deze leuke ervaring gaan we op zoek naar een camping voor vannacht. We besluiten dat we een frisse duik hebben verdiend en kiezen voor een camping met een (binnen)zwembad. Lekker binnen zwemmen blijkt ook erg leuk. Vooral als je het zwembad helemaal voor jezelf alleen hebt!

's Avonds gaan we naar de Pinguin Parade. Aam de Zuidkust van het eiland leven Little Penguins. Deze kleine 'butlers' bewonen de duinen van het eiland en waggelen elke avond vanuit de zee, over het strand, naar hun veilige thuishaven. Vanaf een ware tribune is het mogelijk om dit grappige schouwspel te bekijken. We weten niet zo goed wat we ervan moeten verwachten.... zullen wilde pinguins echt uit de zee in de volle spotlights langs een stelletje toeristen slingeren om veilig thuis te komen?

Omdat de verwachte opkomst van de beestjes rond half negen wordt voorspeld, doet Bobbi nog even een stevige powernap in de buggy. We vinden daarna een goed plekje helemaal vooraan op de tribune en wachten op wat er komen gaat. Voorzien van popcorn en een lekkere warme kop thee/cappucino (ja, het is eigenlijk toch te gek voor woorden) zien we de eerste pinguins inderdaad rond half negen het strand opkomen vanuit de branding.

De pinguins wachten steeds bij de branding totdat zich een groepje van zo'n 5 a 15 pinguins heeft gevormd. Dan steken we gezamenlijk het strand over. We worden verrast door het grote aantal pinguins dat we voorbij zien schuifelen... het zijn er werkelijk honderden!

Omdat de tijd van de rui aanbreekt, zijn een aantal pinguins bijna te dik om vooruit te komen. Tijdens de rui blijven de pinguins namelijk bijna 3 weken op het vaste land, omdat hun verendek niet meer waterbestendig is. In de periode daar voorafgaand bouwen ze een flinke reserve op om hier in de komende periode op te kunnen teren. Deze dikkertjes worden (niet al te complimenteus) 'fatties' genoemd. Het is een geinig gezicht om deze achterblijvers een aantal keren te zien uitrusten voordat zij de duinen hebben bereikt.

Daarna maken we een wandeling over (ja, alweer) de boardwalk. Nu kunnen we de grappige beestjes bij hun holen in de duinen zien. De 'chicks' wachten ongeduldig op de thuiskomst van hun ouders en blerren het uit. Wanneer paps of mams het hol heeft bereikt, ontstaat er een ware worstelpartij om de kuikens te voeren. Het ziet er een beetje geweldadig uit... en dat vooral vanaf de kant van de 'lieve donzige' chick! Je krijgt spontaan medelijden met mamma pinguin, die na km's zwemmen op zee onder de voet wordt gelopen door haar kroost.

Bobbi vindt het allemaal weer prachtig en roept steeds trots als ze weer een pinguin heeft gevonden tussen de duinen. Op weg naar de uitgang mag ze een pinguinknuffel uitzoeken. Er staan tientallen exemplaren om uit te kiezen.... en, zoals het een prinses betaamt, kiest ze de roze versie!

Na deze lange, maar erg leuke, dag vallen we voldaan in een diepe slaap!

P.S. Lieve mam, van harte gefeliciteerd met je verjaardag vandaag!!