Devils Tower en de desperados van Deadwood

Na opnieuw een ontbijtje met pancakes op de campground, wandelen we naar de stallen die ook op de camping te vinden zijn. Hier aaien we een tijdje mooie en lieve paardjes die er prima verzorgd bij staan. Dan wordt het tijd om de weg weer op te gaan. Onze eindbestemming van vandaag is Sheridan, vlakbij de Bighorn Mountains. Deze route brengt ons door de Blackhills, waar eind negentiende eeuw een behoorlijke goldrush plaatsvond nadat kolonel Custer goud had ontdekt tijdens een militaire missie. Een aantal van de bekende Western helden en outlaws heeft hier rondgedwaald. We nemen een kijkje in Deadwood, het centrum van de goldrush. Hier bloeide na de komst van de golddiggers een stadje op dat bekend stond om zijn ruwe en wetteloze inwoners. Het district van saloons, bordelen en gokhallen in dit stadje werden de Badlands genoemd. Er vonden hier regelmatig shootouts plaats en omdat er geen rechtelijke macht was, kwamen outlaws vaak weg met hun misdaden. Wild Bill Hickok is waarschijnlijk de bekendste inwoner van Deadwood, terwijl hij er maar een korte tijd verbleef voordat hij tijdens het pokeren van achter neer werd geschoten in Saloon nr. 10 in the Badlands langs de mainstreet. Ook Calamity Jane heeft een aantal jaren in Deadwood gewoond. Haar bekendheid is vooral te danken aan de dime novels waarin verhalen verschenen van Deadwood Dick en Calamity Jane, twee revolverhelden. Haar werkelijke leven leek echter geenszins op dat van de heldin uit deze stuiverromans. Hoewel men vermoedt dat ze een goed schot had, bracht ze haar dagen vooral beneveld door als dame van lichte zeden. De regio van de Black Hills is ook bekend vanwege de vele berovingen op de stagecoaches die personen, proviand en goud heen en weer brachten tussen Cheyenne, Custer en Deadwood.

De mainstreet doet nog steeds denken aan een oud Western stadje, tegenwoordig natuurlijk wel met een behoorlijk commercieel tintje. Saloon nr. 10 is hier nog steeds te vinden, evenals een aantal historische hotels. De originele gebouwen uit de tijd van oprichting zijn allemaal verwoest door verschillende branden in het stadscentrum. Toen de goudvondsten afnamen, stroomde Deadwood ook weer snel leeg waarna er een slaperig bergstadje resteerde met slechts een paar honderd inwoners. De Sturgis Motorrally gaat jaarlijks door de mainstreet van Deadwood heen, waardoor het stadje ook vergeven is van de motorrijders die op de prachtigste Harleys voorbij cruisen.

We nemen daarna een kijkje bij de Broken Boot Mine. In deze mijn is jarenlang met vrij weinig succes naar goud gezocht. Tegenwoordig wordt de mijn opengesteld voor bezoekers. De opbrengsten van de tours overstegen al snel de opbrengsten van de goudvondsten in het verleden. We krijgen een rondleiding van een gids met veel humor en leren hoe de mijnwerkers te werk gingen. De gangen werden geopend met behulp van dynamiet. Omdat er alleen met kaarslicht gewerkt kon worden, werkten de mijnwerkers in paren, waarbij de eerste mijnwerker de kaars vasthield en zijn duimnagel als richtpunt op de kop van de beitel legde (en op tijd weg moest halen) en de tweede de hamer hanteerde. Dat zal ongetwijfeld veel blauwe nagels hebben opgeleverd. Naast echt goud werd er ook veel fools gold gevonden in de mijn. Een grondstof die veel minder waard was en in veel grotere mate werd gevonden. De mijn heeft uiteindelijk meer opbrengsten gegeneerd aan grote hoeveelheden fools gold tegen lage prijzen dan aan enkele bescheiden goudvondsten met een hoge waarde. De gids laat ons ook even ervaren wat totale duisternis is door de lichten te doven. Wanneer een mens te lang onder deze omstandigheden verblijft, raakt men de totale oriëntatie kwijt. Gelukkig gaat de lamp alweer snel aan. Na de tour door de mijn, krijgen we de kans om zelf goud te zoeken door goldpanning. Bobbi schudt de pan met steentjes flink heen en weer. Het resultaat is een flesje met wat goudschilfertjes. Helemaal zelf gedolven!

We vervolgens onze reis naar Sheridan met een korte omweg langs Devils Tower. Dit is een bijzondere berg die plotseling uit de vlaktes omhoog schiet en rondom grote verticale groeven heeft. Het is niet echt goed te omschrijven, maar het levert een bijzonder en mooi plaatje op. Als we Devils Tower National Monument inrijden worden we alweer snel omsingeld door prairiedogs. Het zijn zulke leuke beestjes dat we even de tijd nemen om ze goed te bekijken. Na een schaduwrijke stop onderaan de voet van Devils Tower, vervolgen we onze weg naar Sheridan. Omdat de dag al aardig vordert, eten we even snel wat langs de weg. Zo blijft er nog wat tijd over voor een plons in het zwembad van de KOA in Sheridan.