Cheyenne Frontier Days

Vandaag gaan we naar de Cheyenne Frontier Days, een van de grootste en oudste rodeo's van Amerika. Ook wel "Daddy of 'em all" genoemd. Dit jaar is de 120ste editie en wij zijn erbij. We hebben kaartjes voor de Cinch Shoot Out Rodeo vanaf 12.00 uur. We besluiten om op tijd heen te gaan, zodat we eerst even rustig rond kunnen kijken op het Frontier Park.

Ook hier is het weer goed geregeld met een Park 'n Ride parkeerplaats langs de snelweg. Bij aankomst worden we helemaal naar het einde van de enorme parkeerplaats gedirigeerd, maar gelukkig krijgen we een lift terug met een golfkarretje. Dan kunnen we instappen in een gele schoolbus en worden we keurig naar de ingang van Frontier Park gebracht. Onze tickets liggen al op ons te wachten bij de ticketoffice en dan kunnen we het terrein op. Er zijn stalletjes en winkeltjes met western kleding/tuig en het publiek heeft zichtbaar zijn beste tenue aangetrokken. Cowboyboots en een Stetsonhoed zijn de norm. Om niet uit de toon te vallen en bovendien een mobiele schaduw mee te hebben, duiken ook wij een winkeltje in om een hoed te regelen. Bobbi scoort ook nog een lasso, waar ze de rest van de dag lol mee heeft en van alles, inclusief pappa en mamma, mee vangt. Nog even lemonade en een hotdog inkopen en dan zijn we klaar voor de tribune. Als we richting de tribunes lopen, komen we langs de stieren en paarden die straks zullen deelnemen aan de rodeo. Ze staan nu nog loom in het zonnetje.

We hebben mooie plaatsen, vlak achter de chutes. Dit zijn de hokken waar de rodeodeelnemers vanuit starten. We zitten dus met onze neus op de actie. Traditiegetrouw begint de rodeo met het Amerikaanse volkslied en dus gaat de hele tribune staan met de Stetson van het hoofd, op het hart en met de blik richting de Amerikaanse vlag. Gevolgd door nog meer patriotisme, want uit de lucht komen een aantal navy seals naar beneden zeilen aan parachutes, ook weer met een grote Amerikaanse vlag en een oproep om vooral trots te zijn op volk en vaderland. De seals worden met veel applaus en gejuich onthaald. Zien we in Nederland toch niet echt gebeuren bij de eerste divisie wedstrijden....

En dan gaat de rodeo echt van start. Natuurlijk is er een ook weer rodeoclown aanwezig, die het publiek vermaakt tussen de disciplines door. Eerst start het Bareback Bronc Riding, waarbij de cowboy op de rug van een bokkend paard moet blijven zitten en volgens een bepaalde techniek de sporen moet geven. Een jury geeft de combinatie punten, waarbij de sprongen van het paard en de techniek van de cowboy worden beoordeeld. Bij deze shootout heeft het publiek bepaald welke cowboy op welk paard rijdt. Het is een afvalrace, waarbij in de eerste ronde 8 deelnemers het tegen elkaar opnemen. Daarna vindt de finale plaats met de 3 beste deelnemers uit de eerste ronde.

We zien hoe de paarden worden klaargezet in de chutes en hoe de deelnemers zich voorbereiden. Een behoorlijk testosteron gehalte, met allerlei bijgelovige routine. En dan gaan de combinaties een voor een van start, als de chutes worden geopend barsten de paarden los. Gedurende 8 seconden worden de cowboys beoordeeld door de jury, waarna de bel gaat en de cowboy wordt opgepikt door de pickupmen. De pickupman maakt dan zo snel mogelijk de band om de lies van het paard los, zodat het paard weer rustiger wordt. Dan springt de deelnemer van het bokkende paard over op de rug van het paard van de pickupman en staat hij alweer snel met beide benen op de grond. Daarna vangen de pickupmen het losgeslagen paard met een lasso om het weer de arena uit te begeleiden.

Bij het Barebake Bronc Riding zit de cowboy direct op de paardenrug, maar bij de volgende discipline, het Saddle Bronc Riding zit de cowboy op een zadel. Dezelfde techniek wordt beoordeeld door een jury. Bij het Steer Wrestling start de deelnemer gelijk met een jonge stier, rijdt het paard naast de stier en springt de deelnemer in volle galop van de paardenrug af op de stier, om deze met een speciale techniek tegen de grond te werken en te vangen. De snelste tijd wint. De stier krijgt wel een voorsprong. Als de ruiter te snel van start gaat en een bepaalde grens te snel wordt gepasseerd, wordt de deelnemer gediskwalificeerd (breaking the barrier). In de finale gebeurt dit bij de eerste twee deelnemers, waardoor de derde deelnemer (5 maal wereldkampioen) een gemakkelijke overwinning heeft.

Iedere kampioen vandaag wint 10.000 dollar. Dit is letterlijk een zak geld die wordt overhandigd. Niet verkeerd voor een paar seconden werk..... Nou ja, natuurlijk wel levensgevaarlijk werk. Bij Saddle Bronc Riding zien we dezelfde cowboy winnen als bij de Calgary Stampede vorig jaar, Cody DeMoss. Hij heeft al zo'n 2 miljoen dollar bij elkaar gewonnen.

Bij het Barrel Racing zijn de cowgirls aan de beurt. Er moet op het paard jn volle galop zo snel mogelijk om 3 vaten heen worden gedraaid, waarbij de vaten niet om mogen vallen. De winnares van vandaag, Mary Burger, heeft ook de Calgary Stampede van dit jaar gewonnen met een prijs van 100.000 dollar. Een bijzondere dame, want ze is al behoorlijk op leeftijd (67 jaar).

De rodeo wordt afgesloten met de categorie Bull Riding, waarbij de tijd waarop de deelnemer op de stier kan blijven zitten bepalend is voor de winst. Gelukkig zijn deze deelnemers wel voorzien van een stevige helm. De meeste deelnemers vallen er binnen 4 a 5 seconden af, maar de winnaar lukt het om ruim 8 seconden te blijven zitten. Ook hij gaat er met een prijs van 10.000 dollar vandoor. Na afloop mag het publiek de arena in en delen de deelnemers handtekeningen uit. Een lange rij van cowboyhats en -boots. Vooral de piepjonge cowboys in vol ornaat zijn leuk om te zien.

Na de rodeo slenteren we door Old Frontier Town, een spaghettiwestern straatje met winkeltjes en een petting zoo. Bobbi vermaakt zich prima met het aaien en voeren van de geitjes, schapen, koeien, paardjes, alpaca's en lama's. Ze is er werkelijk niet weg te slaan. Maar de magen gaan knorren, dus gaan we op zoek naar een deepfried meal (hoort erbij bij de rodeo). We kiezen voor spiral spuds (een soort warme kronkel chips), nacho's cheese, steak en cheese philly en pita beef. Dat gaat er prima in. Natuurlijk moet er daarna een rondje Midway Carnival (kermis) worden gedaan. Bobbi gooit als een malle borden en balonnen kapot (goede werparm) en wint zo een leuke Picachu knuffel. Na wat attracties besluiten we een oldtimesstyle foto te maken met het gezin. We worden in westernjurken, boa's en een outlaw kostuum gehesen en voorzien van pistolen en geweren. Een leuke foto is het resultaat, al maakt Bobbi zich wel een beetje zorgen om al het schietgereedschap dat erop staat..... En ze heeft gelijk ook in deze rare tijden.

Tenslotte nemen we nog een kijkje in het Indian Village, waar we tipi's zien en natuurlijk ook weer veel native american koopwaar. Voldaan keren we terug bij de pickup voor de schoolbussen. We zijn dan nog net op tijd op de camping voor een frisse duik in het zwembad.